Als je geluk hebt tenminste. Los van de inmiddels twee jaar durende strijd die wij voeren om onze dochter op een geschikte school te krijgen, waarover later zeker meer, hebben we nu toch ein-de-lijk een vorm van leerlingenvervoer. Te laat, te weinig, maar het is er!
Of nee… Toch niet.
Het leerlingenvervoer, áls het word toegekend, zou moeten worden uitgevoerd door Willemsen en de Koning. Een bedrijf dat in de regio een groot aantal taxibusjes laat rijden. Ik zeg “zou moeten worden uitgevoerd” want niets is minder zeker. Gisteravond kreeg ik een SMS (hallo jaren 90!) waarin stond dat “de rit van morgen helaas zal moeten worden nagereden”. Los van het feit dat dit al de zesde keer op rij is dat het busje gewoon niet komt opdagen heb ik grote moeite met het concept “narijden” dat waarschijnlijk bedacht is door een ex postbezorger die gewend is dat pakjes gewoon ergens tussen 08:00 en 22:30 op de stoep geflikkerd mogen worden. Hoezo narijden? Waarom denkt Willemsen en de Koning dat het ze vrij staat om mijn kind dan maar twee uur te laat op school af te leveren? Van een professionele vervoerder verwacht ik twee simpele dingen. Dat mijn kind 1. Veilig, en 2. Op tijd op school gebracht word. Dat zou corebusiness moeten zijn. Diep geworteld in het DNA van elk vervoersbedrijf dat zijn bestaansrecht serieus neemt. Niet bij Willemsen en de Koning. Althans, volgens de persoon die je aan de telefoon krijgt wanneer je hier over klaagt.
“Ja, het is lastig. We hebben gewoon chauffeurs tekort. ” En op de vraag of het busje dan morgen wéér niet komt opdagen “Dat zou zomaar kunnen”. Ik bel ze niet meer. Er ligt een duidelijk mail bij Geynwijs én natuurlijk bij de klantenservice van Willemsen en de Koning. Die laatste reageerde overigens met “Dan moet u eigenlijk niet bij ons zijn. Er zijn afspraken gemaakt met een coördinerend orgaan in uw regio”.
Ik heb een idee voor deze vervoerder. Doek de tent op en ga in de pakketjesbusiness. DHL zoekt nog best veel mensen en daar mag je naar hartenlust narijden .
